Osteochondroza to choroba kręgosłupa, w której procesy zwyrodnieniowe zachodzą w chrząstce i stawach. Charakteryzuje się ścieńczeniem krążków międzykręgowych i zmniejszeniem ich elastyczności.
Cechy choroby
Choroba ta dotyka głównie osoby starsze. Chociaż naukowcy zauważają, że objawy choroby coraz częściej zaczynają się od trzydziestego roku życia, a nawet wcześniej. Sugeruje to, że choroba stała się znacznie młodsza.
Krążki międzykręgowe pełnią funkcję amortyzującą, ale w przypadku choroby nie są w stanie sprostać swojemu zadaniu. Osoba cierpiąca na osteochondrozę prawie zawsze skarży się na ból, podczas gdy ból może objawiać się lokalnie i zdalnie. Osoba odczuwa sztywność ruchów, letarg i zmęczenie.
Zasadniczo ból objawia się w części dotkniętej chorobą.
Lokalizacja patologii i jej rodzaje
W zależności od tego, która część kręgosłupa jest uszkodzona przez patologię, rozróżnia się 4 rodzaje osteochondrozy:
- Osteochondroza szyjna. . . Występuje w przypadku zmian patologicznych w odcinku szyjnym kręgosłupa. Kręgi stają się kruche, wzrasta obciążenie kręgosłupa szyjnego, co może prowadzić do uszkodzenia tarczycy, uszczypnięcia tętnicy dostarczającej krew do mózgu.
- Osteochondroza klatki piersiowej. . . Zmiany patologiczne występują w odcinku piersiowym kręgosłupa. Jest diagnozowana u pacjentów rzadziej niż inne typy, ponieważ kręgi piersiowe są mniej ruchliwe i chronione przez silniejsze mięśnie. Objawy tego typu są podobne do choroby układu krążenia.
- Osteochondroza lędźwiowa. . . Ten typ jest najczęstszy. Ponieważ kręgosłup lędźwiowy ma największe obciążenie.
- Łączny. . . Występuje w przypadku uszkodzenia kilku części kręgosłupa jednocześnie.
Wraz z tym choroba może wpływać na inne stawy. Najczęściej cierpią:
- Staw barkowy. . . Z reguły choroba jest spowodowana przejściem osteochondrozy kręgosłupa szyjnego do stawu barkowego.
- Staw biodrowy. . . Występuje z powodu zmian w tkance chrzęstnej i braku płynu między stawami.
- Staw kolanowy. . . Chondrosis może objawiać się w 3 postaciach:
- Choroba Koeniga, w której zaatakowana jest tkanka chrzęstna.
- Choroba Larsena-Johanssona, w której zmiany zachodzą w stawie powyżej kolana.
- Choroba Osgood-Schlattera, związana ze zmianami w kości piszczelowej.
Klasyfikacja i stopień manifestacji choroby
Chorobę można sklasyfikować według stopnia jej manifestacji. Jednocześnie określenie stopnia zaawansowania choroby przed wystąpieniem charakterystycznych bólów jest trudne. Istnieją 4 stopnie manifestacji choroby:
- Początkowy etap rozwoju choroby. Występuje z powodu przemieszczenia krążka kręgosłupa związanego z nieostrożnym podnoszeniem ciężaru. Charakteryzuje się niestabilnymi odczuciami bólu. Na tym etapie choroba jest trudna do zdiagnozowania, ale łatwo ją leczyć.
- Ten etap charakteryzuje się stopniowym niszczeniem krążka międzykręgowego, wysychaniem i utratą właściwości amortyzujących. Prowadzi to do wzrostu napięcia naczyń krwionośnych i zakończeń nerwowych. Odczucia bólu nasilają się i są najbardziej wyraźne przy wysiłku fizycznym i nagłych ruchach. Leczenie choroby na tym etapie jest zachowawcze.
- Pierścień włóknisty zostaje zniszczony i pojawia się przepuklina międzykręgowa. Występuje deformacja kręgosłupa. Bóle stają się znaczące. Leczenie jest możliwe tylko po operacji.
- Na tym etapie kręgi rosną razem z powodu tworzenia się osteofitów. Występuje szczypanie tkanek kręgosłupa, kręgi tracą mobilność i ograniczają ruch osoby. Na tym etapie choroba może powodować niepełnosprawność i nie można jej już leczyć.
Typowe objawy
Każdy rodzaj choroby ma swoje własne objawy. Na przykład osteochondroza szyjna charakteryzuje się:
- Bolesne odczucia w ramionach i obręczy barkowej.
- Bół głowy.
- Zawroty głowy i plamy na oczach.
- Niestabilność ciśnienia krwi.
- Utrata wrażliwości w palcach.
- Szum w uszach.
W przypadku patologii okolicy klatki piersiowej objawy są charakterystyczne:
- Ból w okolicy serca.
- Bolesne uczucia w hipochondrii.
- Brak powietrza z powodu ostrych bólów natury strzeleckiej.
Gdy choroba jest zlokalizowana w odcinku lędźwiowym kręgosłupa, występują:
- Bolesne uczucia w dolnej części pleców.
- Zmniejszona wrażliwość nóg.
- Promieniujący ból w nogach.
- Naruszenie narządów miednicy.
Istnieją również ogólne objawy, które nie zależą od lokalizacji choroby:
- Ból pleców.
- Skurcze mięśni.
- Ograniczenie ruchu.
- Zmiana zespołu bólowego w zależności od obciążenia i nagłych ruchów.
- Drętwienie kończyn.
- Szybkie zmęczenie.
- Zmniejszona wrażliwość kończyn.
Oznaki i objawy osteochondrozy
Pierwsze oznaki choroby zaczynają pojawiać się na pierwszym etapie rozwoju. Obejmują one:
- Obrzęk i ból w dolnej części pleców po leżenia w jednej pozycji przez ponad pół godziny.
- Obecność bólu w plecach po długim siedzeniu.
- Konieczność rozciągania się po przebudzeniu i niemożność natychmiastowego przebudzenia się i wstawania.
- Postrzegany chrupnięcie z tyłu.
- Gęsia skórka i zmniejszone czucie kończyn.
- Nieprzyjemne odczucia w plecach podczas pochylania się.
- Ogólna słabość.
- Naruszenie funkcji rozrodczych i pracy narządów wewnętrznych.
Również osteochondroza może objawiać się pojawiającymi się bólami podczas podnoszenia ciężarów i aktywności fizycznej.
Metody diagnozowania patologii
Do diagnozowania osteochondrozy stosuje się kompleks metod. Obejmuje:
Wstępne badanie i przesłuchanie pacjenta:
- Wywiad z pacjentem w celu wyjaśnienia skarg, czasu trwania objawów.
- Badanie ciała pacjenta, badanie postawy, chodu i ruchu.
- Palpacja obszarów problemowych.
- Oznaczanie wrażliwości na ból.
Diagnostyka instrumentalna:
- Zdjęcie rentgenowskie, które pomoże zidentyfikować deformację krążków międzykręgowych.
- MRI w celu określenia obecności przepukliny krążka i jego lokalizacji.
- Tomografia komputerowa jest podobna pod względem wydajności do obrazowania metodą rezonansu magnetycznego, ale ma większy stopień promieniowania.
Metody leczenia choroby
Po przeprowadzeniu procedur diagnostycznych i zdiagnozowaniu osteochondrozy lekarz przepisuje odpowiednie leczenie.
Ponieważ osteochondroza jest uleczalna tylko w pierwszych stadiach rozwoju, wszystkie główne środki mają na celu głównie złagodzenie bólu. Aby to zrobić, zastosuj:
- Lek.
- Fizjoterapia.
- Terapia manualna.
- Masoterapia.
- Dieta.
W leczeniu farmakologicznym stosuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne. Mają na celu złagodzenie procesu zapalnego w obszarze choroby i zablokowanie bólu.
Chondroprotektory stosuje się również do przywracania tkanki chrzęstnej. Aby utrzymać normalne funkcjonowanie organizmu, stosuje się immunostymulanty i kompleksy witaminowe.
Metody fizjoterapii mają na celu tłumienie bólu, normalizację procesów metabolicznych w dotkniętych obszarach, poprawę krążenia krwi, łagodzenie stanów zapalnych i obrzęków. Obejmują one:
- Akupunktura.
- Terapia magnetyczna.
- Elektroforeza.
- Laseroterapia.
- Terapia parafinowa.
Metody fizjoterapii pomagają skrócić czas leczenia i mają mniej skutków ubocznych niż leczenie farmakologiczne.
Terapia manualna to dozowane działanie rąk lekarza na dotknięte obszary pleców, w celu usunięcia ograniczeń, które zakłócają normalne funkcjonowanie stawów, mięśni, więzadeł.
Masaż leczniczy powinien być wykonywany wyłącznie przez specjalistę i ma na celu złagodzenie napięcia mięśni, przywrócenie przemieszczonych kręgów oraz normalizację krążenia krwi. Zabieg należy wykonywać co najmniej trzy razy w tygodniu.
Dieta na osteochondrozę ma na celu normalizację wagi, poprawę krążenia krwi, uzupełnienie kolagenu, wyeliminowanie niedoborów wapnia i minerałów oraz pomoc w kontrolowaniu spożycia płynów i soli. Dieta powinna być zbilansowana i zawierać dużo pokarmów roślinnych. W walce z osteochondrozą należy wykluczyć takie pokarmy jak: kawa i mocna herbata, pokarmy bogate w sól i cukier, napoje gazowane i tłuste potrawy.
Choroba podczas tych zabiegów może być skorygowana i tylko w trudnych stadiach wymaga interwencji chirurgicznej.
Środki zapobiegawcze
Aby temu zapobiec, należy prowadzić zdrowy tryb życia i zrezygnować ze złych nawyków, stosować aktywność fizyczną, używać materaca ortopedycznego i poduszki do spania, unikać używania niewygodnych butów, lepiej używać butów ortopedycznych.
Powinieneś także monitorować swoją dietę i utrzymywać zdrową wagę. Przy długim przebywaniu w stanie statycznym należy przeznaczyć czas na ćwiczenia, które pomagają normalizować krążenie krwi.
Również w celu zapobiegania i zapobiegania chorobie można poddać się leczeniu sanatoryjnemu i ogólnemu masażowi wzmacniającemu.